Spari landbúnaður?

sparar hmmm...

 

•  Greiðslur vegna sauðfjárframleiðslu kr. 4.698.000.000
•  Greiðslur vegna mjólkurframleiðslu kr. 6.340.000.000
•  Greiðslur vegna grænmetisframleiðslu kr     527.000.000
•  Bændasamtök Íslands kr.    425.100.000
•  Búnaðarsjóður  kr.    470.000.000
•  Framleiðnisjóður landbúnaðarins kr.      44.200.000
•  Verðmiðlun landbúnaðarvara kr.    405.000.000
•  Rannsóknir í þágu landbúnaðar kr.    161.100.000
•  Fóðursjóður kr. 1.400.000.000

 

Samtals eru þetta tæplega 15 þúsund milljónir króna sem renna beint til lanbúnaðarins úr ríkissjóði á þessu ári. Er þá ótalinn sá kostnaður sem fellur á heimili landsins vegna hins háa matvælaverðs sem af stærstum hluta stafar af óhagkvæmni í framleiðslu á landbúnaðarvörum og milljarðahækkunar á hústnæðisskuldum heimilanna vegna verðhækkana á landbúnaðarafurðum.  Til samanburðar má geta þess að tekjur ríkissjóðs af fjármagnstekjuskatti á einstaklinga eru um 17 milljarðar. 

Tölurnar eru tekina úr fjárlögum ársins 2013. Lítill niðurskurður þarna enda hafa þessi útgjöld hækkað á hverju ári frá hruni. Ég sé ekki alveg sparnaðinn í landbúnaðinum eins og hann er rekinn núna.

Landbúnaður sparar og skapar

Athugasemdir

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 26.8.2013 kl. 16:50]

Ertu nú alveg viss um að "Samtals eru þetta tæplega 15 þúsund milljónir króna sem renna beint til lanbúnaðarins úr ríkissjóði á þessu ári"

Sjáðu t.d. hér lög um verðmiðlunargjald, sýnist þér að skattborgarar þurfi að greiða það?

„19. gr.

    Innheimta skal verðmiðlunargjald á heildsölustigi af afurðum nautgripa og sauðfjár og telst gjaldið til heildsölu- og dreifingarkostnaðar sé hann ákveðinn af verðlagsnefnd búvöru. Verðmiðlunargjaldið skal vera 0,65 kr. á lítra af mjólk sem lögð er inn í afurðastöð innan greiðslumarks.
    Tekjum af verðmiðlunargjaldi skal m.a. varið þannig:
    a.      til verðmiðlunar á milli afurðastöðva til þess að jafna flutningskostnað frá framleiðendum að afurðastöðvum í þeim tilgangi að auðvelda hagkvæman rekstur stöðvanna og til þess að greiða nauðsynlega flutninga á milli svæða þar sem vöntun kann að vera á einstökum afurðum, sbr. 60. gr.,
    b.      til að koma á hentugri verkaskiptingu á milli afurðastöðva,
    c.      til að jafna aðstöðu afurðastöðvanna til að koma framleiðsluvörum sínum á markað.
    Við ráðstöfun tekna af verðmiðlunargjaldi er heimilt að taka tillit til stærðar og staðsetningar afurðastöðva svo að unnt sé að styrkja sérstaklega rekstur þeirra þar sem það þykir hagkvæmur kostur vegna landfræðilegrar einangrunar.
    Áður en ráðherra tekur ákvarðanir um ráðstöfun tekna af verðmiðlunargjöldum skal leita tillagna frá Bændasamtökum Íslands og samtökum þeirra afurðastöðva sem um ræðir.“

    Síðustu árin hefur fé sem safnast hefur í sjóðinn verið ráðstafað með hlutfallslegri endurgreiðslu til þeirra lögaðila sem greiddu gjöldin.